piątek, 5 grudnia 2008

christian Dior.



Christian Dior (ur. 21 stycznia 1905 w Granville w Normandii, zm. 24 października 1957), francuski projektant, założyciel domu mody.

W latach 1935-1938 sprzedawał projekty kapeluszy i sukni kilku domom mody. Jego szkice pojawiły się w dziale poświęconym modzie w magazynie Figaro. Od 1938 był projektantem strojów w firmie Roberta Pigueta. Gdy wybuchła II wojna światowa został powołany do służby wojskowej. Po demobilizacji pracował u projektanta Luciena Lelonga.

W 1946 założył własny dom mody mieszczący się przy Avenue Montaigne 30. 12 lutego 1947 odbył się pokaz jego pierwszej kolekcji. Wkrótce otrzymał nagrodę Neimana Marcusa. Niedługo po tym Christian Dior i Serg Heftler Louiche założyli firmę Christian Dior Perfume. Na rynku pojawiły się ich pierwsze perfumy Miss Dior. W 1953 do firmy dołączył projektant butów Roger Vivier. Po śmierci Diora w 1957 dyrektorem artystycznym został Yves Saint-Laurent.

cytaty:
Kobiety rzadko przekraczają czterdziestkę i mogą wiek ten zachować w nieskończoność.
Nim kobieta wyjdzie za mąż, ubiera się ładnie po to, by podobać się mężczyznom. Po ślubie zaś ubiera się ładnie po to, by denerwować kobiety.

czwartek, 4 grudnia 2008

i tylko i wylacznie spiewaja dla Ciebie moja kochana b.

sto lat,sto lat...

BARBARA

Osobowość: Istota doskonała, piękność królestwa
Charakter: 92 %
Promieniowanie: 92 %
Rezonans: 110 000 drgań/ sek.
Kolor: Żółty
Główne cechy: Intuicja - Towarzyskość - Uczuciowość - Pobudliwość
Totem roślinny: Orchidea
Totem zwierzęcy: Wątłusz
Znak: Bliźnięta
TYP: Bardzo pobudliwe i uczuciowe. Są wrażliwe na wszystko, co stanowi urok życia, mają wrodzony zmysł poezji, piękna, elegancji. Nie trzeba pozwalać, by jako dzieci grały rolę małych królowych, mają bowiem skłonność do lenistwa, do powolnego reago wała i odkładania wszystkiego na później. Jak ich kwiat totem, orchidea, są cieplarnianymi kwiatami, potrzebującymi słońca i ciepła!
PSYCHIKA: Są to typy silnie introwertyczne, czujące się dobrze tylko w swym własnym świecie. Tam marzą o klejnotach, pałacu i uroczym księciu. Są zaborcze. Żyją w wyimaginowanym świecie, co prowadzi je do ciągłego i częstego mimowolnego kłamstwa.
WOLA: Pod pozorami "kobiety-dziecka " kryją się zadziwiające zasoby woli.
POBUDLIWOŚĆ: Jest bardzo silna i daje im ten kapryśny charakter, stanowiący zarazem ich urok i słabość. Mało przyjaźni z kobietami. Trochę więcej z mężczyznami, ale ich nadmierna kobiecość bierze wówczas górę i szybko przekształcają tych nieszczęśni ków w niewolników. Porażki stanowią dla nich znie wagę, rzuconą ich czarowi.
ZDOLNOSC REAKCJI: Z trudem wybaczają i są pamiętliwe. Na ogół czują wstręt do nauki, albo też podchodzą do niej wedle swej fantazji, interesując się geografią, bo profesor ma ładne oczy.
AKTYWNOŚĆ: Uważają, że sam ich udział w czymś wart jest wynagrodzenia. Interesuje je wszystko, co ma związek ze sztuką, elegancją, sprzedażą biżuterii. Mo gą być malarkami lub modelkami, ale nie wymagajcie od nich stawiania się o siódmej rano w fabryce. Są bardzo niezależne. Dobrze piszą. Potrzebują luksusu i bogatych mężczyzn.
INTUICJA: Służy planowi życiowemu, gdyż są trochę intrygantkami.
INTELIGENCJA: Mają inteligencję syntetyczną, chwytają całość i nie zadają sobie trudu wchodzenia w szczegóły. Są ciekawskie jak kotki, gadatliwe, mają niebezpiecznie dobrą pamięć w sprawach uczucio wych..
UCZUCIOWOŚĆ: Kochają albo nie kochają. Kiedy nie kochają to proste, trzeba odejść. Kiedy kochają, jednego dnia "wszystko gra", drugiego dnia wprost przeciwnie!
MORALNOŚĆ: Byłoby dziwne, gdyby charakter, dla którego każdy kaprys jest święty, nie dochodził do pewnych kompromisów z klasyczną moralnością.
ZDROWIE: Nie jest całkowicie zadowalające. Drob ne dolegliwości, których większość jest pochodzenia psychicznego. Trzeba jednak uważać na trzustkę i ner ki, dbać o kręgosłup (dwie godziny marszu codzien nie!) i o jelita.
ZMYSŁOWOŚĆ: Niełatwo wytłumaczyć mechanizm zmysłów tych kobiet, tak bardzo nakładają się na siebie kokieteria, towarzyskość, pragnienie komfortu, zmian, podróży, mniej czy bardziej niewinne flirty. To typowe kobiety-dzieci, kobiety-kwiaty, które nie pokoją, zachwycają, doprowadzają do rozpaczy ado ratorów, aż do dnia, gdy trafią na mężczyznę-ojca, który nie cofnie się przed klapsami i wytresuje je, ale na jak długo?
DYNAMIZM: Posiadają dar wykorzystywania dyna mizmu innych, zwłaszcza swych niezliczonych wielbi cieli.
TOWARZYSKOŚĆ: Są towarzyskie, choć nie tyle pragną uczestniczyć w życiu innych, co włączyć innych w swoje życie.
PODSUMOWANIE: Muszą panować nad zalewającą wszystko uczuciowością, która prowadzi je do szalonych marzeń.

środa, 3 grudnia 2008

http://www.myspace.com/unisexblues

A Hard Day's Night.




Noc po ciężkim dniu (tytuł oryginalny A Hard Day’s Night) – brytyjski film fabularny (komedia muzyczna) z 1964 roku w reżyserii Richarda Lestera z udziałem członków zespołu The Beatles.

Stworzony na fali popularności grupy film był sukcesem zarówno kasowym, jak i artystycznym (dwie nominacje do Oscara oraz pozycja pierwszego prawdziwego filmu muzycznego w historii kina).

Fabuła opiera się na ukazaniu w zabawny sposób wydarzeń ze zwykłego dnia „wielkich” Beatlesów, np. występu dla telewizji. Ucieczka przed menedżerem oraz fankami czy szukanie Ringa i dziadka Paula (postać fikcyjna), a na końcu koncert – to tylko niektóre elementy tego filmu.

Film A Hard Day's Night przyniósł olbrzymie dochody. przez co powstało wiele wersji obcojęzycznych i w wielu krajach film wychodził pod różnymi tytułami, m.in.: Yeah yeah Yeah - Die Beatles, Quatre garcons dans le Vent. W Polsce film posiadał oryginalny tytuł: The Beatles. Wersja amerykańska różniła się od brytyjskiej. W USA na ścieżce dźwiękowej zamieszczono tylko utwory wykorzystane w filmie, ale ponieważ materiału na cały LP byłoby za mało umieszczono także wersje instrumentalne tych samych piosenek, jak również kilka dodatkowych kompozycji jak np. This Boy - Ringo's Theme (instrumental). Wersja brytyjska dostała takie utwory jak: Anytime at all, I'll cry instead, Things we said today czy I'll be back. W filmie wykorzystano te utwory które znalazły się na LP A hard day’s night (A hard day’s night, I should have known better, If I fell, Can’t buy me love, And I love her, I am Happy just to dance with you, Tell me Why?), jak również te z poprzedniego albumu With the Beatles (Don’t bother me, I wanna be your man) czy utwór She loves you.

wtorek, 2 grudnia 2008

Jón "Jónsi" Þór Birgisson.



"Jónsi" (ur. 23 kwietnia 1975) jest gitarzystą i wokalistą islandzkiej grupy post-rockowej o nazwie Sigur Rós. Charakterystyczną cechą jego twórczości jest gra smyczkiem wiolonczelowym na gitarze elektrycznej, przy zastosowaniu efektu gitarowego distortion oraz rewerberacji. W ten sposób powstają eteryczne dźwięki wykorzystywane w muzyce zespołu. Styl wokalny J. Birgissona cechuje się częstym użyciem falsetu.

Jest gejem, jego partner Alex Somers jest głównym współtwórcą graficznych projektów, z których korzystają Sigur Rós. Nie widzi na prawe oko. Jest wegetarianinem.

(Nazwa zespołu Sigur Rós jest zmodyfikowanym imieniem małej siostry Jónsiego, Sigurrós, która urodziła się w tym samym czasie, kiedy powstawała grupa. 'Sigur' tłumaczone jest z islandzkiego jako zwycięstwo, natomiast 'Rós' oznacza różę. Jednak w Islandii 'Sigur Rós' nie jest równoznaczne z różą zwycięstwa, gdyż jest to wyrażenie niezgodne z gramatyką islandzką).

New Age

New Age także Nowa Era, Nowa Epoka, Ruch Nowej Ery) – to nieformalny, wielopostaciowy i wielowymiarowy, alternatywny ruch kulturowy, który narodził się umownie w latach 60. XX wieku w USA, a następnie zdobył liczne grono zwolenników na całym świecie. Obecnie, w pierwszej dekadzie XXI wieku, zdobywa coraz więcej zwolenników i tendencja ta wzrasta.Część zwolenników ruchu New Age uważa, że dzisiejsze czasy to ostatni etap świata, jaki znamy. Po przejściu tego świata w nową rzeczywistość (Nową Erę), ma nastąpić złoty wiek ludzkości. Bliżej nieokreśloną, ale raczej niedaleką przyszłość zwolennicy NA wyobrażają sobie jako czasy, w których ludziom ma żyć się lepiej i łatwiej. To czas, w którym ludzie całkowicie przewartościują swoje spojrzenie na otaczający ich świat. Zgodnie z tym przekonaniem nastanie wtedy kres wszelkich systemów religijnych oraz ich instytucji, a ludzie zaczną naprawdę żyć według zasady: czyń drugiemu co tobie miłe; nie czyń drugiemu co tobie niemiłe lub żyj i daj żyć innym.

Według niektórych, w roku 2012 dobiegnie końca era Ryb (interpretowana między innymi symbolicznie jako epoka chrześcijaństwa) i nastanie era Wodnika. Według niektórych źródeł z kręgu tej kultury, od roku 2012 staniemy się świadkami takich zdarzeń jak np.: III wojna światowa, objawienia obcych cywilizacji na Ziemi, przebiegunowanie Ziemi czy upadek Kościoła katolickiego. Natomiast według innych zwolenników tej kultury, przejście w Nową Erę Duchowości odbędzie się łagodnie i niezauważalnie.

Źródeł tego poglądu oraz genezy całego ruchu można doszukiwać się nie tylko w astrologii, ale również w teozofii (zwłaszcza w pismach Alice Bailey (1880-1949) — ważnej prekursorki New Age), Księdze Urantii, antropozofii (R. Steiner) oraz kontrkulturze lat 60. XX wieku (np. ruch hippisowski). Jak w przypadku większych społecznych kultur duchowych (buddyzm, chrześcijaństwo, islam), trudno jest wskazać absolutnie wszystkie źródła leżące u podstaw zaistnienia danej kultury duchowej.

New Age jest monistyczny i panteistyczny. Zakłada, iż wszyscy są jednością, a poczucie odrębności jednostki od świata i innych istot jest uświadomieniem sobie własnego ego przez umysł. Ruch ten zaleca wiele praktyk, mających na celu zjednoczenie ze światem. Są to np. medytacja, koncentracja, afirmacja, joga, reiki i channeling - przekazy od obcych cywilizacji poprzez osobę będącą w transie (np. przekazy Kasjopean, Plejadian, Ra, Wingmakers, Wniebowstąpionych Mistrzów). Zaleca lecz nie nakazuje.


Założenia kultury duchowej New Age
Wszystko we wszechświecie jest ze sobą powiązane, jest jednością (jednią).
Wszystko jest emanacją kosmicznej energii, którą można nazwać na przykład Bogiem albo Absolutem.
Wszystko co istnieje posiada moc (współ)tworzenia rzeczywistości.
Najwyższym dobrem i celem istnienia jest miłość, w najszerszym rozumieniu.
Nauka nie jest w stanie wytłumaczyć wszystkiego, ponieważ jest tylko niedoskonałym instrumentem naszego poznania. Alternatywne metody mogą być niekiedy skuteczniejsze od naukowych.
Życie ziemskie jest tylko stanem przejściowym, jednym z etapów rozwoju. Śmierć nie jest finalna, to tylko proces transformacji energii w inną formę.
Człowiek, tak jak i wszystko inne, jest uduchowiony, posiada nadfizyczną jakość.
Świat zmieni się, gdy ludzkość osiągnie odpowiedni poziom rozwoju duchowego.
Najważniejszym narzędziem człowieka jest wolna wola. Może on dokonywać w każdym momencie życia dowolnego wyboru, bez narażania siebie na osąd, krytykę bądź aprobatę (o ile czyni to świadomie i zdaje sobie sprawę z konsekwencji swojego postępowania).
Kultura duchowa New Age nie prowadzi żadnych nagonek, namawiań ani przymuszeń. Zwolennicy New Age uznają wolną wolę każdej istoty ludzkiej za najwyższe dobro i szanują każdą decyzję każdego człowieka. W New Age nie istnieje naczelny władca (tzw. guru), gdyż ideologia ta głosi, że każdy jest równy każdemu.

The Big Ask




W 2005 roku ruszyła brytyjska kampania "The BIG ASK", koordynowana przez Friends of the Earth UK. Celem projektu było przekonanie rządu Wielkiej Brytanii do ustanowienia prawa klimatycznego, w którym najważniejszym elementem byłyby krótkoterminowe cele redukcji emisji gazów cieplarnianych na poziomie 3% w skali roku [1]. Aktywiści FoE UK domagali się dodatkowo corocznego obowiązku raportowania postępu w zakresie ograniczanie emisji gazów cieplarnianych, jak również apelowali o zaangażowane stanowisko swojego rządu.

Głównym pomysłem na kampanię były szeroko rozumiane działania społeczne, w tym miedzy innymi bezpośrednie spotkania z politykami, posłami i senatorami. Ważnymi elementami były masowe imprezy, tj. koncerty, festiwale, jak również prowadzona na szeroką skalę kampania medialna promująca aktywną postawę społeczeństwa UK w walce ze zmianami klimatycznymi. Ponad 1729 000 aktywistów, wysłało kartki pocztowe do swoich polityków z prośbą o zainteresowanie się kwestami nowego prawa klimatycznego. Wśród osób zaangażowanych, znaleźli się wielcy ludzie polityki i kultury (twarzą kampanii był wokalista grupy Radiohead, Thom Yorke).
Po dwóch latach intensywnej kampanii, w marcu 2007 roku rząd brytyjski przedstawił projekt ustawy o zmianach klimatycznych, która w dużej mierze uwzględnia żądania i oczekiwania W 2008 roku projekt THE BIG ASK zyskał nowy, europejski wymiar. Od 27 marca 2008 jest on realizowany w 17 Państwach Europejskich i koordynowany przez Friends of the Earth Europe (FOEE). Główne cele są kampanii są zbieżne z projektem brytyjskim [2]. W europejskiej kampanii THE BIG ASK cele długoterminowe są jednak dużo bardziej restrykcyjne: 30% redukcji emisji gazów cieplarnianych do 2020 oraz 90% do roku 2050.

Zdaniem FOE wyznaczenie celów krótkoterminowych, powinno być tak samo ważne jak celów długoterminowych. Pierwsze stanowią podstawę dla wyznaczania ścieżek i strategii rozwoju, natomiast drugie są narzędziem oraz gwarantem zapewniającym wypełnienie przyjętych zobowiązań długoterminowych.

Friends of the Earth krytykuje politykę klimatyczna Unii Europejskiej. O ile przyjęte cele redukcyjne nie budzą dużych kontrowersji, to sposób ich realizacji oraz gwarancja ich osiągnięcia są tematem sporu. Nowo przyjęty Pakiet Energetyczny UE (o którym w swoim artykule pisze Andrzej Kassenberg) w oczach aktywistów FOE pozostawia wiele do życzenia. Brakuje tu mechanizmów egzekwowania postanowień redukcyjnych oraz kar za brak ich wypełnienia. Okazuje się, że w rzeczywistości jedynym obowiązkiem krajów członkowskich jest raportowanie postępu redukcji emisji w odniesieniu do wyznaczonych założeń. Dlatego też krótkoterminowe cele redukcyjne powinny zostać wzięte pod uwagę przez polityków w kreowaniu polityki klimatycznej Unii Europejskiej.

Sukcesem kampanii THE BIG ASK, będzie nie tylko wprowadzenie istotnych zmian legislacyjnych, ale również zwiększenie zainteresowania problematyką zmian klimatu opinii publicznej oraz politykow.

Barry Lategan



B.Lategan ur.sie w 1935 r. w RPA.1950 r. przybyl do Anglii by studiowac na the Bristol Old Vic,jednak jedgo studia teatralane zostaly przerwane z powodu sluzby jaka musial odbyc dla Krolewskich Sil Powietrznych w Niemczech.Podczas jednej z wizyt w klubie fotograficznym zainteresowal sie fotografia ,ktora stala sie jego pasja i zawodem.
Barry otworzyl swoje piwersze studio fotograficzne w Londynie w 1965r.W owym czasie zrobil on zdiecia nikomu nie zananej Leslie Hornby-pozniej Twiggy!Zdiecia z sesji zostaly opublikowane w the Express,dzieki nim Twiggy zostala okrzyknieta twarza 1966 roku.Zdiecia Barry'ego nie tylko 'wypromowaly' modelke lecz rowniez przedstawily niezapomnamy image ,dzieki ktoremu Twiggy stala sie jedna z ikon .



W 1977 r. Barry przeniosl sie do Nowego Yorku ,imponujace portfolio zawiera zdiecia publikowane w Vogue ,Hapers itp.W 1988 otrzymal on nagrode za kalendarz Pirelli.

Lategan mowi...'photography gave me an overwhelming sense of freedom I had never experienced'

strona Lategana - barrylategan.com